Wśród autorów poszczególnych rozdziałów jest inny pracownik tej jednostki naszego Wydziału: dr Paweł Filipek. Drugi redaktor opublikowanej pracy, dr hab. Paweł Czubik, prof. UEK do końca września 2015 r. także był pracownikiem naszego Wydziału.

Redakcja: Paweł Czubik, Wojciech Burek

Tytuł publikacji:

• w języku polskim: Sukcesja do umów międzynarodowych a ewentualna niepodległość Kurdystanu (z perspektywy dwustronnych umów iracko-polskich),
   
• w języku angielskim: State succession in respect to treaties and the possible future independence of Kurdistan (from the perspective of bilateral Iraqi-Polish treaties).

Wydawca: Ziyad Raoof

Miejsce i data wydania: Kraków 2016

Ilość stron: 140

Ilość arkuszy wydawniczych: 6,1

Numer ISBN: 978-83-935927-1-5

Słowa kluczowe:

• w języku polskim: sukcesja do umów międzynarodowych, Kurdystan, umowy polsko-irackie,
   
• w języku angielskim: State succession in respect to treaties, Kurdistan, Iraqi-Polish treaties.

Fragment wstępu

"Zagadnienie sukcesji do umów międzynarodowych jest jednym z tradycyjnych zagadnień prawa międzynarodowego. W momencie przyjmowania Konwencji wiedeńskiej o sukcesji państw w odniesieniu do traktatów z 1978 r., a więc umowy, której celem było wyznaczenie głównych ram prawnomiędzynarodowych sukcesji do umów międzynarodowych, można było przypuszczać, że praktyka międzynarodowa w tym zakresie będzie powoli zanikać wraz z końcem procesu dekolonizacji. Jednak zmiany jakie nastąpiły na świecie (a w szczególności w Europie) po przełomie z 1989 r. przyniosły w ostatniej dekadzie XX wieku istotny wzrost zainteresowania (zarówno od strony praktycznej, jak i teoretycznej) tym tematem. Rozpad ZSRR, Czechosłowacji i Jugosławii wiązał się z szeregiem problemów sukcesyjnych. Również ostatnie lata powiększają praktykę międzynarodową w tej materii (m.in. ogłoszenie niepodległości przez Kosowo, podział Sudanu na Sudan i Sudan Południowy).

Niniejsza publikacja dotyczy jeszcze innej sytuacji, a mianowicie potencjalnej niepodległości nowego państwa, które może powstać na terytorium irackiego Kurdystanu i jego ewentualnej przyszłej praktyki odnośnie sukcesji do umów międzynarodowych. W tekście otwierającym niniejszy tom, autorstwa Ziyada Raoofa – Pełnomocnika Rządu Regionalnego Kurdystanu w Polsce, przedstawiono zarys sytuacji politycznej w irackim Kurdystanie u progu spodziewanego ogłoszenia niepodległości. Jeśli przedstawione prognozy znajdą odzwierciedlenie w rzeczywistości, niniejsza pozycja będzie rzadkim przypadkiem analiz prawnomiędzynarodowych, które nie będą, jak to zwykle bywa, jedynie spóźnioną reakcją prawników na wydarzenia z zakresu stosunków międzynarodowych, ale od razu dostępną i -mamy nadzieję - realną pomocą dla nowopowstałego państwa. (…)

Postanowiono skupić się na dotychczasowych relacjach umownych iracko-polskich. Dążąc do większej przejrzystości i możliwie pełnego wyczerpania tematu zdecydowano ograniczyć się do umów dwustronnych. W związku z powyższym po dwóch tekstach, w sposób ogólny analizujących zagadnienie sukcesji do umów międzynarodowych w kontekście ewentualnej niepodległości Kurdystanu, ze specjalnym naciskiem na sukcesję do umów dwustronnych (autorstwa Michała Balcerzaka oraz Pawła Filipka), skupiono się na szczegółowej analizie poszczególnych umów dwustronnych. W rozważaniach tych nie tylko przedstawiono genezę i kontekst tych umów oraz dotychczasową praktykę ich stosowania, ale przede wszystkim podjęto próby odpowiedzi na pytanie o celowość dalszego podtrzymywania stosunków umownych w danym obszarze pomiędzy ewentualnym, nowopowstałym państwem kurdyjskim a Polską.

W tej części pracy przyjęto układ chronologiczny biorąc pod uwagę datę przyjęcia omawianej umowy dwustronnej. I tak Wojciech Szczepan Staszewski dokonał analizy umowy o współpracy kulturalnej z 1959 r., Katarzyna Myszona-Kostrzewa umowy o cywilnej komunikacji lotniczej z 1961 r., Piotr Szwedo umowy o współpracy gospodarczej i technicznej z 1972 r. (wraz z późniejszymi protokołami), Dominik Wolski umowy o współpracy w dziedzinie turystyki z 1975 r., Wojciech Burek konwencji konsularnej z 1980 r., Marcin Kałduński umowy w sprawie międzynarodowych przewozów drogowych z 1984 r., a Paweł Czubik umowy o pomocy prawnej z 1988 r.

Wierzymy, że oddana w ręce P.T. Czytelników pozycja, będzie w zależności od przyszłej sytuacji irackiego Kurdystanu: albo (w przypadku opóźniającej się niepodległości) jedynie swoistym case study z zakresu sukcesji do umów dwustronnych, które będzie kolejnym głosem w doktrynalnej dyskusji nad tym zagadnieniem oraz jednocześnie przeglądem/ewaluacją dwustronnych umów iracko-polskich, albo (w przypadku uzyskania niepodległości czego życzymy Kurdystanowi) również realną pomocą dla obu rządów w decydowaniu o celowości podtrzymywania relacji umownych oraz sposobie formalnoprawnym ich ustanowienia".