Jagiellońskie Centrum Badań Afrykanistycznych zaprasza na łączony wykład dr Zuzanny Augustyniak pt. Abiy Ahmed i neo-negusizm oraz prof. Kamila Kuraszkiewicza, Migracje i migranci w Egipcie Epoki Budowniczych Piramid. Wykład odbędzie się w  dniu 20 marca w budynku Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ, ul. Reymonta 4, p. 435 o godzinie 13:15.  Wykład jest jednym z efektów badawczych projektu Archeoorientalistyka realizowanego w ramach programu Inicjatywa Doskonałości, mający na celu zrozumienie myślenia i zachowań w społeczeństwach pozaeuropejskich. Osią projektu jest konceptualizacja władzy w starożytnych i współczesnych kulturach pozaeuropejskich. Zespół z Uniwersytetu Warszawskiego (reprezentujący różne dziedziny jak archeologia, orientalistyka, lingwistyka kognitywna, historia, historia sztuki, religioznawstwo, socjologia, nauki polityczne oraz systemy komunikacji niewerbalnej i neurobiologia) łączy różnorodne metody badawcze z badaniami terenowymi uzupełnionymi wykorzystaniem nowych technologii.

dr Zuzanna Augustyniak, Abiy Ahmed i neo-negusizm

Powołanie Abiy Ahmeda Ali na premiera Etiopii miało rozpocząć nowy, świetlany rozdział w historii Etiopii, przez ostatnie pół dekady zniszczonej katastrofami i niepokojami politycznymi. Na samym początku swoich rządów Abiy prezentował się jako "wybraniec ludu" – słyszący i rozumiejący potrzeby zwykłych Etiopczyków, starający się im sprostać. Pierwsze spektakularne działania (np. otwarcie granicy z Erytreą i uwolnienie tysięcy przeciwników politycznych z więzień) przyniosły mu nie tylko aplauz społeczny (tzw. "Abiymania"), ale także pokojową nagrodę Nobla w październiku 2019 roku, nieco ponad rok po objęciu stanowiska. Jednak kolejne działania Abiyego – przede wszystkim wojna w Tigray – pokazały, że jego polityczne ambicje sięgają dużo dalej niż tylko zaspokajanie potrzeb obywateli Etiopii.

Próbując symbolicznie odbudować potęgę Etiopii, Abiy szuka inspiracji w jej chwalebnej przeszłości, traktując historię jako narzędzie polityczne. Jego niedawne, nieco mniej imponujące – ale nie mniej komentowane – działania mają przywołać ducha wielkich cesarzy Etiopii, szczególnie Menelika II. Można więc śmiało powiedzieć, że ambicją Abiyego Ahmeda nie jest bycie najlepszym premierem Etiopii, ale raczej jej nowym cesarzem. Skojarzenie tych aspektów jego polityki z działalnością prezydenta Egiptu Sisiego, określaną jako neo-faraonizm, skłania do opisania jego "panowania" jako neo-negusizm

dr Zuzanna Augustyniak, adiunkt w Katedrze Języków i Kultur Afryki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W swojej pracy badawczej specjalizuje się w zagadnieniach płci i seksualności w Etiopii, a także badaniach diaspory etiopskiej w Egipcie.

dr hab. Kamil Kuraszkiewicz, prof. UW, Migracje i migranci w Egipcie Epoki Budowniczych Piramid

Migracje są niewątpliwie ważnym aspektem współczesnej Afryki. Naturalnie, można oczekiwać, że to zjawisko nie ogranicza się do współczesności. W okresie Starego Państwa (zwanym również Epoką Budowniczych Piramid, ok. 2686-2160 p.n.e.) Egipt był w zasadzie samowystarczalnym bytem politycznym i gospodarczym. Oprócz wypraw mających na celu import (czy to w drodze handlu, czy grabieży) luksusowych dóbr ze wschodu i południa, nie ma wyraźnych dowodów na bardziej trwałe efekty interakcji z otaczającym światem, zwłaszcza w kontekście demografii. W przeciwieństwie do późniejszych okresów, w których zwiększała się – i była wyraźnie udokumentowana – obecność zarówno podróżnych, jak i osadników z zagranicy, cudzoziemcy w Egipcie w tamtym czasie są prawie niewidoczni. Rzadkość źródeł pisanych – a także ich ograniczony zakres tematyczny – sprawia, że zidentyfikowanie osób spoza Egiptu jest jeszcze trudniejsze. Istnieją jednak świadectwa wskazujące, że cudzoziemcy byli obecni w starożytnym społeczeństwie egipskim. Tematem wykładu będą takie właśnie świadectwa, dające podstawę do rozważań na temat możliwych powodów przybycia obcokrajowców do Egiptu oraz ich pozycji w egipskim społeczeństwie

dr hab. Kamil Kuraszkiewicz, prof. UW, polski archeolog, egiptolog. Od 1996 roku stały członek misji archeologicznej w Sakkarze. Do 2014 roku adiunkt w Zakładzie Archeologii Egiptu Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie adiunkt w Sekcji Egiptologii Zakładu Wschodu Starożytnego Wydziału Orientalistycznego UW.